Duurzame liefde is alles behalve vanzelfsprekend. Als we er al voor kiezen is dat meestal niet zonder een lijst aan verborgen verwachtingen.
We verlangen naar een partner met fijne eigenschappen maar zonder vervelende hobby’s. Liefst sportief maar ook bourgondisch ingesteld, meelevend maar niet te soft. Stoer en toch zacht. Een goede baan maar geen workaholic. Cool maar niet tè. Turn-offs liggen geniepig op de loer wanneer de relatie nog pril is want waarom zouden we met minder genoegen nemen?
De vraag is of het misschien ook een onsje minder mag zijn. Natuurlijk vallen er dingen op naarmate de relatie vordert. Ergernis over doorzakken met vrienden, de verdeling van de rotklusjes, gemaakte afspraken die in rook opgaan en ergernis over verplichte familieverjaardagen.
Een relatie krijgen is minder ingewikkeld dan het onderhouden ervan. Het vergt naast zorg en toewijding ook het vermogen om jezelf door de ogen van de ander te bekijken voor je in de verwijtsfeer en het zoveelste conflict zit.
Wanneer de een uit een blauw en de ander uit een geel nest komt is het nodig dat er uiteindelijk een vreedzaam groen gecreëerd wordt. Met gesprekken over en inzicht in elkaars achtergrond, oog voor de liefdes- en communicatiestijl die daaruit is ontstaan en de wil naar elkaar te luisteren. Die informatie maakt het makkelijker om af een toe een oogje dicht te kunnen knijpen richting onze partner of beiderzijds wat water bij de wijn te gieten. En dat is pure noodzaak om een lange termijn relatie te laten werken.
Alles wordt wat meer gewoontjes en in de kroonluchter hangen is uiteindelijk wat minder belangrijk, maar de rust en geborgenheid is genieten op een ander level. Samen ontwikkelen en geïnteresseerd blijven over hetgeen we ontdekken in onszelf en elkaar zijn hele stevige pijlers die elk wensenlijstje wat vooraf bestond het nakijken geeft!